06/01/2010
5 Ocak 2010 günü İzmir Yenikapı Tiyatrosu oyuncuları Özlem Gülmez ve Şahin Adıgüzel İzmir sokaklarında grubun yeni oyunu "Postacı"nın afişlerini astıkları için keyfi bir şekilde gözaltına alındılar. Bu, grubun ilk kez karşılaştığı bir durum değil. Pek çok ticari ilanın asılı olduğu anonimleşmiş sokak köşelerine afiş asmak adeta sadece onlara yasaklanmış durumda.
Polis bu arkadaşlarımızı “çevre ve görüntü kirliliğine yol açmak”la suçlamakta. Yasalara göre bu tür durumlarda polisin 140 ila 5000 TL arasında ceza kesme hakkı bulunmakta. Ama her ne hikmetse bu gerekçe Yenikapı’nın asmaya çalıştığı tiyatro afişlerinin altında halihazırda asılı duran ticari afişler için geçerli olmuyor. Üstelik belirli bir süre psikolojik baskı altında tutulan grup üyeleri ardından serbest bırakıldılar ve haklarında hiçbir kanuni işlem yapılmadı –buna sevinemiyoruz çünkü sonuçta polis onları keyfi ve gayrı resmi biçimde zaten cezalandırmış oldu; üstelik bu haliyle hiçbir yasal sorumluluk altına girmeden.
Ertesi gün grup üyelerinin gözaltına alındığı Güzelyalı Karakolu’nun bulunduğu bölgeye gidenler tam da gözaltı olayının gerçekleştiği noktada birçok yeni afişin asılı olduğunu gördüler. Halbuki nöbetçi polisin bu durumu görememiş olması fiziksel açıdan mümkün değildi. Bu bağlamda grup üyelerinin bazı etkinliklerin “çevre kirliliği” yarattığı bazılarınınsa yaratmadığını düşünmekten başka bir seçenekleri kalmadı. Böylece anlamış oldular ki hangi afişin çevreyi kirlettiğine polis memurları karar veriyorlar.
5 Ocak 2010 günü İzmir Yenikapı Tiyatrosu oyuncuları Özlem Gülmez ve Şahin Adıgüzel İzmir sokaklarında grubun yeni oyunu "Postacı"nın afişlerini astıkları için keyfi bir şekilde gözaltına alındılar. Bu, grubun ilk kez karşılaştığı bir durum değil. Pek çok ticari ilanın asılı olduğu anonimleşmiş sokak köşelerine afiş asmak adeta sadece onlara yasaklanmış durumda.
Polis bu arkadaşlarımızı “çevre ve görüntü kirliliğine yol açmak”la suçlamakta. Yasalara göre bu tür durumlarda polisin 140 ila 5000 TL arasında ceza kesme hakkı bulunmakta. Ama her ne hikmetse bu gerekçe Yenikapı’nın asmaya çalıştığı tiyatro afişlerinin altında halihazırda asılı duran ticari afişler için geçerli olmuyor. Üstelik belirli bir süre psikolojik baskı altında tutulan grup üyeleri ardından serbest bırakıldılar ve haklarında hiçbir kanuni işlem yapılmadı –buna sevinemiyoruz çünkü sonuçta polis onları keyfi ve gayrı resmi biçimde zaten cezalandırmış oldu; üstelik bu haliyle hiçbir yasal sorumluluk altına girmeden.
Ertesi gün grup üyelerinin gözaltına alındığı Güzelyalı Karakolu’nun bulunduğu bölgeye gidenler tam da gözaltı olayının gerçekleştiği noktada birçok yeni afişin asılı olduğunu gördüler. Halbuki nöbetçi polisin bu durumu görememiş olması fiziksel açıdan mümkün değildi. Bu bağlamda grup üyelerinin bazı etkinliklerin “çevre kirliliği” yarattığı bazılarınınsa yaratmadığını düşünmekten başka bir seçenekleri kalmadı. Böylece anlamış oldular ki hangi afişin çevreyi kirlettiğine polis memurları karar veriyorlar.
Alternatif anlayışla tiyatro yapan muhalif tiyatro gruplarının ana akım medyada görünürlükleri zaten yok denecek kadar azken, belediyeler ve kamu kurumları kendi ayakları üzerinde durmaya çalışan bu gruplara destek yerine köstek olmayı sürdürürken kendi alternatif tanıtım etkinliklerini yürütmeye çalışan bu gruplara şehrin sokaklarının da kapatılması kabul edilemezdir. Şehirleri kültür ve sanat yaratıcılarının özgür üretim alanları yerine kitlesel zindanlar haline getirmeye çalışan bu anlayışı şiddetle kınıyoruz. Herkesin tiyatro yapma ve sanatsal araçlarla ifade özgürlüğünden yararlanma hakkına sahip olduğunu savunuyor ve İzmirli ya da yolu İzmir’e düşen tüm demokrat sanat kurum ve kuruluşlarını bu konuda Yenikapı Tiyatrosu oyuncularıyla dayanışmaya ve kararlaştırılacak ortak bir tarihte şehrin çeşitli yerlerine hep birlikte “Postacı”nın afişlerini asmaya davet ediyoruz.
Türkiye Tiyatrolar Birliği
