03/11/2010
2 Kasım Pazartesi gecesi, İ.T.Ü. Taşkışla'nın koridorunda “Dikkat! Anarşist Düşebilir” adlı oyunumuzu sahneledik. Daha önce de bir bildiriyle duyurusunu yaptığımız gibi, okuldan sahne talebimizi görünür kılmaya ve bu konuda sesimizi yükseltmeye çalıştık; tiyatro aracılığıyla! Yaklaşık 200 kişi bizim için anlamı büyük olan böylesi bir günde bizi yalnız bırakmadı. Kışın aniden bastırdığı bu günlerde, Taşkışla’nın soğuk koridorlarında, kimi ayakta kimi yere oturarak, tam bir buçuk saat boyunca bize destek oldular. Hepsine ne kadar teşekkür etsek azdır.
Önceleri hep üstünde projelerimizi çizdiğimiz masalar bu kez tiyatro için biraraya geldiler ve oyunumuzda sahne oldular. Destekçilerimiz ile birlikte elden ele dekorumuzu masaların üzerine taşıyarak sahneyi kurduk. Perde niyetine hazırlayıp, sahnenin tam üstüne bir iple astığımız “Taşkışla SahnesiZ” pankartını kapadık ve oyuna başladık. Taburelere basarak sahneye çıktığımız, lambaların önüne renkli filtreleri sallandırarak efekt yapmaya çalıştığımız, sağa sola sallanan masaların yarattığı heyecanla oynadığımız bu oyun belki de en keyif aldığımız oyun oldu. Hele o yerden ışık veren lambaların gölge oyunu... Biz sahnede oynarken arkamızdaki yüksek duvarları aşan dev gölgelerimiz bizi taklit ediyordu. Tiyatro duvarlara sığmıyordu!
2 Kasım Pazartesi gecesi, İ.T.Ü. Taşkışla'nın koridorunda “Dikkat! Anarşist Düşebilir” adlı oyunumuzu sahneledik. Daha önce de bir bildiriyle duyurusunu yaptığımız gibi, okuldan sahne talebimizi görünür kılmaya ve bu konuda sesimizi yükseltmeye çalıştık; tiyatro aracılığıyla! Yaklaşık 200 kişi bizim için anlamı büyük olan böylesi bir günde bizi yalnız bırakmadı. Kışın aniden bastırdığı bu günlerde, Taşkışla’nın soğuk koridorlarında, kimi ayakta kimi yere oturarak, tam bir buçuk saat boyunca bize destek oldular. Hepsine ne kadar teşekkür etsek azdır.
Önceleri hep üstünde projelerimizi çizdiğimiz masalar bu kez tiyatro için biraraya geldiler ve oyunumuzda sahne oldular. Destekçilerimiz ile birlikte elden ele dekorumuzu masaların üzerine taşıyarak sahneyi kurduk. Perde niyetine hazırlayıp, sahnenin tam üstüne bir iple astığımız “Taşkışla SahnesiZ” pankartını kapadık ve oyuna başladık. Taburelere basarak sahneye çıktığımız, lambaların önüne renkli filtreleri sallandırarak efekt yapmaya çalıştığımız, sağa sola sallanan masaların yarattığı heyecanla oynadığımız bu oyun belki de en keyif aldığımız oyun oldu. Hele o yerden ışık veren lambaların gölge oyunu... Biz sahnede oynarken arkamızdaki yüksek duvarları aşan dev gölgelerimiz bizi taklit ediyordu. Tiyatro duvarlara sığmıyordu!
Sonunda oyun bitti, ama alkış kesilmedi. Bu sefer alkışlar Avusturya’daki üniversite öğrencileri için sürdü. Eğitime bütçe ayrılmaması, öğrenci harçlarının yeniden yürürlüğe konması gibi nedenlerden dolayı sürdürülen öğrenci hareketine “Die Uni-Brennt!” yazılı pankartla Taşkışla’dan selam yolladık.
Sahne toparlanıyordu... Tahmin ettiğimiz gibi ortalarda Fakülte Dekanı ya da Öğretim Görevlileri yoktu... Bizler, İTÜ öğrencileri olarak her zaman olduğu gibi yaşadığımız sorunları kendi aramızda tartışmaya başladık. Daha çok biraraya gelmemiz ve iletişimimizi güçlendirmemiz gerektiği fikrine vardık.
Ne de olsa üniversite öğrencilerindir!
İ.T.Ü. Taşkışla Sahnesi
